یادآوری تداوم ناقص سازی جنسی زنان در ایران و ذهنیت های نادرست

رایحه مظفریان

این مطلب کوتاه برای تغییر نگرش‌های غلط نسبت به سنت ختنه دختران یا به عبارت صحیح تر ناقص سازی جنسی زنان و همچنین درخواست از دولت‌های جهان و به ویژه دولت ایران برای پایان دادن به تداوم این عمل در نظر گرفته شده است. در ایران، در پاره‌ای از مناطق ناقص سازی جنسی زنان رواج دارد. ریشه کنی ناقص سازی جنسی زنان در ایران نیازمند تلاش و کوشش سازمانی و مردمی است. در ایران، بیش از ده سال است که پژوهشگران متعددی در این زمینه مشغول فعالیت و پژوهش هستند. کمپین گام به گام تا توقف ناقص سازی جنسی زنان در ایران (Stop FGM Iran) تلاش کرده است با شعار “حتی یک قربانی هم زیاد است” و نماد گل شقایق بازتابی باشد از فعالیت‌هایی که در جهان، خاورمیانه و به ویژه در ایران در حال انجام است. بسیاری از مردم همچنان با اعتقاد به کلیشه‌های نادرست و انگیزه‌های اشتباه به تداوم ناقص سازی جنسی زنان دامن می‌زنند. برخی دیگر، بدون آگاهی کافی نسبت به انجام دهندگان موضع گیری‌های تندی دارند به عنوان مثال این افراد معتقدند که ختنه دستور دین اسلام و یا میراثی از اعراب است. در ۱۳ مورد برشمرده در زیر تلاش شده تا کلیشه‌های نادرست جای خود را به ایجاد ذهنیت‌های منطقی و درست بدهند:

۱. ذهنیت نادرست: ناقص سازی جنسی زنان یک امر فرهنگی ست و حق مداخله در این امر وجود ندارد.

نه! ناقص سازی جنسی زنان نقض حقوق بشر و عملی مضر به منظور کنترل میل و لذت جنسی زنان است. روز ۱۷ بهمن “روز جهانی تا شیوع صفر ناقص سازی جنسی زنان” نام گرفته است.

۲. ذهنیت نادرست: ناقص سازی جنسی زنان مزایای بهداشتی و سلامتی دارد.

نه! ناقص سازی جنسی زنان هیچ مزیت سلامتی و بهداشتی ندارد و نتیجه آن می تواند یک عمر زندگی با درد باشد.

۳. ذهنیت نادرست: تعداد زنانی که ناقص سازی جنسی شده‌اند، ناچیز است!

نه! آمارهای ثبت شدع تا کنون بیش از ۱۲۵ میلیون دختربچه و زن را تخمین می زند که اندام جنسی آن‌ها به شیوه‌های گوناگون تحت عنوان ناقص سازی جنسی آسیب دیده است.

۴. ذهنیت نادرست: ناقص سازی جنسی زنان آنقدر حساسیت برانگیز است که نباید در موردش حرف زد و هرگز نمی توانیم آنرا تغییر دهیم.

نه! ناقص سازی جنسی زنان میتواند در طول یک نسل پایان یابد.

۵. ذهنیت نادرست: ناقص سازی جنسی زنان یکی از فرائض مذهبی و دینی به شمار می رود.

نه! ناقص سازی جنسی زنان در هیچ دین و مذهبی اجباری نیست و تاریخ انجام آن به پیش از ادیان برمیگردد.

۶. ذهنیت نادرست: استفاده از متخصصان پزشکی در ختنه زنان یک پیشرفت محسوب می‌شود.

نه! بریدن بخش‌هایی از اندام جنسی دختران بدون هیچ دلیل پزشکی نادرست است و حتی می‌تواند دختری را با یک عمر عوارض ناشی از این عمل درگیر کند.

۷. ذهینیت نادرست! ناقص سازی جنسی زنان تنها مربوط به کشورهای عربی و آفریقایی است.

نه! کشورهایی از آسیا و خاورمیانه با نام سنت دختران را ختنه می‌کنند.

۸. ذهنیت نادرست:: ناقص سازی جنسی دختران در ایران وجود ندارد و تنها به گذشته مربوط می‌شود.

نه! ناقص سازی جنسی دختران همچنان به دلایل گوناگون در بخش‌هایی از ایران صورت می‌گیرد.

۹. ذهنیت نادرست: قانون خاصی برای جلوگیری از ناقص سازی جنسی دختران وجود ندارد.

نه! کشورهای بسیاری توانستند با گذشت زمان و تلاش فعالان قوانینی برای منع ناقص سازی تصویب کنند. در حقوق بین الملل این عمل خشونت تعریف شده است.

۱۰. ذهنیت نادرست: ناقص سازی جنسی دختران میراث کشورهای عربی و اسلام است.

نه! ناقص سازی جنسی زنان پیش از حاکمیت اعراب به دلایل فرهنگی انجام می‌شده است و از آفریقا ریشه دارد. هیچ سندی در دست نیست که در قرآن و خانواده پیامبر این عمل روی دختران توصیه شده باشد. سازمان همکاری‌های اسلامی هم این عمل را خشونت علیه زنان می‌داند.

۱۱. ذهنیت نادرست: ناقص سازی جنسی دختران تنها مشکل کشورهای در حال توسعه است.

نه! با مهاجرت این فرهنگ به اروپا و آمریکا نیز انتقال داده شده است. در کشورهای این منطقه‌ها هم سعی شده است قوانینی برای جلوگیری از این عمل تصویب شود و آموزش‌های همگانی در نظر گرفته شده است.

۱۲. ذهنیت نادرست: ناقص سازی جنسی دختران تنها مشکل اقلیت‌ها م اقوام کوچک برخی مناطق ایران است

نه! آمارها نشان می‌دهند درصد قابل توجهی از دختران قربانی ناقص سازی جنسی می‌شوند. پس یادمان باشد حتا یک قربانی هم زیاد است.

۱۳. ذهنیت نادرست: ناقص سازی جنسی زنان در برخی مناطق به صورت نمادین انجام می‌شود و قابل توجه نیست.

نه! گاهی نمادها می‌توانند با نام تجدید سنت‌های کهن به شکل‌های پرخطر تری تبدیل شوند.

دولت ایران موظف است در برابر قربانیان احساس مسئولیت کند و همچنین مانع شود که حتی یک قربانی دیگر به دست تیغ و سنت سپرده شود. ۶ فوریهٔ هر سال، روز جهانی پایان دادن به ناقص سازی جنسی زنان نام گرفته است. تاکنون ۲۹ کشور در لیست کشورهایی قرار گرفته‌اند که این عمل در آن‌ها هم‌چنان رواج دارد. هنوز نام ایران و بیش از ۱۰ کشور دیگر در لیست جهانی سازمان بهداشت جهانی و یونیسف قرار نگرفته است. در مناطقی از غرب و جنوب ایران نیز، هم‌چنان دخترانی قربانی نقص عضو جنسی می‌شوند. مواد محدودی در قانون مجازات اسلامی پیش بینی شده است که برای جرم انگاری این عمل نیازمند اصلاح و پشتیبانی بیشتری از قربانیان است و بسیاری از سؤال‌های حقوقی در این زمینه را بی پاسخ گذاشته است:

مادهٔ ۷۰۴: از بین بردن قدرت انزال یا تولید مثل مرد یا بارداری زن و یا از بین بردن لذت مقاربت زن یا مرد، موجب آرش اشت.

مادهٔ ۷۰۷: از بین بردن کامل قدرت مقاربت، موجب دیهٔ کامل است.

مادهٔ ۷۰۸: از بین بردن یا نقص دائم یا موقت حواس یا منافع دیگر مانند لامسه، خواب و عادت ماهانه و نیز به وجود آوردن امراضی مانند لرزش، تشنگی، گرسنگی، ترس و غش، موجب آرش است.

در مادهٔ ۶۶۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ نیز آمده است که: “قطع و از بین بردن هر یک از دو طرف اندام تناسلی زن، موجب نصف دیهٔ کامل زن است و قطع و از بین بردن بخشی از آن، به همان نسبت دیه دارد.” در این حکم فرقی میان باکره و غیر باکره، خردسال و بزرگسال، سالم و معیوب از قبیل رتقاء و قرناء نیست.

منبع