درجهان بیش از پنجاه میلیون عروس کوچک زندگی می‌کنند. سالانه ده میلیون دختربچه زیر ۱۸ سال ازدواج می‌کنند؛ یعنی در هر سه ثانیه یک نفر. اگر پسربچه‌هایی را هم که مجبور به ازدواج هستند به این رقم اضافه کنیم، این زمان کمتر از سه ثانیه خواهد بود. اغلب داماد‌ها چندسالی بزرگ‌تر از عروس‌ها هستند، اما هم‌چنین میلیون‌ها مرد در سنین بسیار پایین و برخلاف میل خود ازدواج می‌کنند.

 سازمان یونیسف یکی از شیوه‌های رایج سوء‌استفاده جنسی و استثمار دختران را ازدواج در کودکی اعلام کرده است. از مهم‌ترین عواقب زناشویی در کودکی، جدایی از والدین، از دست دادن هم‌بازی‌ها، ترک هم‌سالان و عدم دسترسی به آموزش است. از پیامد‌های دیگر این معضل کار اجباری برده‌وار، بهره‌کشی جنسی و خشونت است.

بارداری زودرس هم یکی از نتایج ازدواج در کودکی است. زندگی هزاران مادر نوجوان در دنیای توسعه نیافته به‌طورخلاصه شامل فقر، بی‌سوادی و فرزندان پرشمار می‌شود. آن‌ها پس از مدتی نیز نیز به ناچار دختران خود را وادار به ازدواج می‌کنند و این چرخه‌ای است که به‌طور پیوسته ادامه دارد.

بسیاری از دختربچه‌ها در بستر زایمان می‌میرند. به این خاطر که هنوز از نظر بدنی کودک هستند و قادر به زایمان نیستند. آن‌ها مادران کوچکی هستند که در روستاهای بدون پزشک، بیمارستان و راه‌های ارتباطی زندگی می‌کنند و حتی دسترسی به یک آمبولانس هم ندارند. نوزادان این مادران اغلب می‌میرند. مادران نوبالغ از بیماری‌های دستگاه ادراری و تناسلی رنج می‌برند. پارگی مثانه، بواسیر و عفونت مزمن مجرای زایمان باعث بیماری آن‌ها می‌شود و تعفن شدید بدنی نیز ایجاد می‌کند. این مسئله دلیل دیگری برای طرد این دختران از طرف خانواده و اهالی روستایی است که در آن زندگی می‌کنند.

ازدواج در سنین پایین به خصوص در نواحی فقرزده رایج است. درصد بالای بی‌سوادی و عدم دسترسی به امکانات پزشکی، جنگ‌های داخلی و انواع دیگر خشونت از عوامل تشدیدکننده این نوع از ازدواج است. فقر یکی از دلایل اصلی برخی از والدین برای این است که دختربچه‌های خود را به زور شوهر دهند؛ آن‌هم با این تصور که زندگی بهتری برای بچه‌‌های‌شان فراهم شود. این اعتقاد که شوهر دادن یک دختربچه او را از حمایت اقتصادی لازم برخوردار و از خشونت رایج و بی‌آبرویی درجامعه نجات خواهد داد، یکی از عوامل مهم ازدواج دختربچه‌ها در جوامع فقرزده است.

سازمان پلان در بریتانیا تمام موارد ازدواج زیر هجده‌سال را مسئله‌ساز و مردود می‌داند. در معاهدات بین‌المللی سنی برای ازدواج تعیین نشده است. حتی درمعاهدات مربوط به حقوق کودک سازمان ملل این مورد در نظر گرفته نشده است. در بسیاری از کشور‌ها و حتی در ملل غربی در صورت موافقت والدین ازدواج در سنین پایین مجاز است.